Ben bir alev topuyum. Mesafesini koruyana, hayat veren bir ısı ve onu aydınlatan bir ışığım.

Benden uzaklaşanı donduruyor ve karartıyorum. Sınırı geçeni ise yakıyorum…

Dünya bana bütün yüzünü dönmüyor. Daima onun  bir yarısına gece, diğer yarısına gündüzüm. Aramız açılınca, onun mevsimi kışa döner. Yakınlaşınca, çiçek açar ve ona yaz gelir.

Halbuki ben hep aynı yolu gidiyorum ve hep aynı yangınlarım içindeyim. Etrafımda dönerken bütün kararları, Dünya veriyor.

Ben kim miyim?

Ben her kadın gibi bir güneşim.