Sanki sen bir dağsın sisinle mavi görünen..

Halbuki zirvenden akan nehrinim ben.

Geziyorum sende,kaynağım senken.

Sarılıyorum adeta sana böğründen

Ve arındırıyorum kirlerinden.

Sensin,benim huzura akan sesimi kendine dinleten.

Suyum taşına yumuşacık değerek geçer..

Ben tedirginim,fazla gürüldemekten..

Kar taneleri; yeşilliğini parça parça örter.

Aman! İncinmeyesin, sebebim senken..

Beyazlığına bürünmeyesin ben seninleyken.