15 Temmuz 2016 gününe;

Sabah namazına kalkıp abdest alanlara,
Gök yanağını uzatıyor.
Öpebiliyoruz rahmetini, "Allahuekber" sedasıyla.

Sonra bir baktım ki gök;hüzünlenmiş,
Damlalarını bırakmıyor,
Kasvetini bitirememiş.

Üste veya alta yerleştirdikçe sosyal statülerimizi,
Düşüncelerimiz ayırdıkça bizi birbirimizden,
Kaderin kalemi karalayıvermiş hepimizi.

Aslında "Darbe" ile biz,hep birbirimize üzüldük birlikte.
Akraba,kardeş,arkadaş ya da dost acısı oturdu sinelerimize.
Ülke biziz ve biz ise tek kalbiz geleceğimize.

Kimimiz,evindeyken sevdikleri gelmeyince ağlamış.
Kimimiz,zulmün içinde bulup kendini kederlenmiş.
Kimimiz,gözünü başka diyarlara açıvermiş.

Biz anladık ki;vatan sevgisi vatandaş sevgisi.
Biz anladık ki;saygı bir ülkenin en büyük değeri.
Biz beraber tattık mı,"VİCDAN" nimetini?