Kocaman atacağım adımlarım, birbiriyle yarışırcasına koşarken nefesim kesiliyor gibi seviyorum seni. Nefesimin kesildiği anlar, sana yaklaşamıyorum.

Her gün, her saat, her dakika kalp ritmimin vardığı nokta bana kendimi ifade ettirmiyor. Söyleyemiyorum.. Büyük sevgilerin hazin hikayesinde yer alan kelimem: Söyleyemiyorum.

Gökyüzünde uçan o iki martıydı gözlerimi ayıramadığım, bizi hatırlatan. Özgürce uçarken birbirinden ayrılmayan. Martıların niyetleri, beni etkileyen. Ne güzel niyettir sevdiğinden ayrılmama isteği.

Aynı anda nasıl da aynı tarafa yönelebiliyorlar? Kalplerinin bağlılığı, bağlı tutuyor sanırım onları. İki kuşken, iki benliğinden geçen martılar.. İkili "biz" olanlardan onlar..Bizlikten de memnunlar..

Sevgi bağlılığında, bizlikten memnun kalanlara "selam" olsun..