Ters yüzün önünde,direnen bahçe!
Toprağın kuruysa yeşeremezsin,
Gülsende bellidir coğrafyandaki lehçe,
Dilinle dal,budak vermez ilişkin.

Ben ki eriyip bitmişken benden ötede,
Yüzüm yokken kendime kendimde,
Beni arama,büyümek isterken kübra bahçesinde.
Bende sözcük arama,ilişemezken dünya mahzenine.

Konuşurken susan ruhum,can vermez cümlelerime.
Susarken konuşan ruhumla can bulurken ömrümde,
Ellerim uzanıyordur göklere ıslanan gönlümle.
Köleyken sevdaya,vuslat çare bu derbedere..