Aynalarda ararken kuğuların kaderini,
Seni göremedim çevirip gözlerimi.
Mavilerin prangaladığı düşlerimi,
Anlamadan sevdim sorgusuzca hiçliğimi.

Sen "burdayım" diye seslendiğinde,
Nasıl kurtulabilirdim uçarken mi yüzerken mi?
Hep sıfır manasında kalmaya inat eşliğinde,
Tesbih taneleri ortasına kadar nasıl diziliverdi?

Tam kıracakken öğrenilmiş çaresizliğin zincirlerini,
Bir bir sayıveriyorum şükredeceğim güzellikleri.
Alın!Hayata karşı satranç tahtasını önümdeki.
Yeni bir baharın rahatlığı nereye gizlendi?