Burda duruyorum,olduğum yerde.
Susuyorum,ruhumun esaretinde.
Burda,soyunuyorum yeryüzünde.
Ruhumdan çıkarıyorum elbiselerini,her geçen boş senede.

Alışıyorum nefsimin alış-verişlerine.
Ağlıyorum nefsim için verilenlere.
Ruhuma esaret,nefsimin sevdiklerine
Alıyorum nefesimi,veremiyorum ruhumun mahsenine.

Dağların sesi yükseliyor kalbimde.
Bu görev için kendime ağır dediğimde,
Kelimelerimin dil ile buluşmaması,
Emirin emrinin benliğimi susturması.

Hz.Musa'nın annesi gibi canımı bırakıyorum.
Omuzlarımı öne alıp,canımın yokluğunu kucaklıyorum.
Cananın,boşalan kucağımı doldurmasını bekliyorum.
"Sabır",senin büyüklüğünde ben küçülüyorum.