Aşk,güzeller güzelisin huzurunla.Ask,ömrümün baharısın masumluğunla.Ask,beden yuvamın sobasısın yarimin firakında da.Ask;huzurum,baharım,sıcaklığımsın dünyamda. Dünyam,soğuyor aşksız her nefesimde.Bedenim de soğur mu nefesim bittiğinde?Ya
Şefkat dolu bir kucaktır,istediğin.Sarıldığında sıkıntılarının dindiği.Kim bilir,bir dostundur ya da sevgilinin.Ne istediğin bellidir,şefkattir beklediğin. Herşeyi unutturup huzur bulduğun,Masum sevgiyle dolduğun,Huzur
Tüm soruları isterse cevapsız çıkaran,İsterse cevabını hayatına sunan,Bu dünyada O’nunlayken seninle olan,Sahibimiz Sensin Allah’ım,Ey bizi yaratan! Bizi ilk şefkatli bir
Bazen huzur yeşil,bazen kırmızı ve bazen mavidir.Huzur renk degiştirir ama yeri bellidir.Bir damar gibi kalpte sakin atarken bedeni dinlendirir.Huzur seslerinin
Ne semadaki seslerden haberim var Ne de yeryüzündeki ellere uzanasım var. Koymuşlar sırtıma iki dünyanın orta direğini. Biraz fazla kalksam
Sanki bulutlarla kaplanmış bir alanda yürürkenTek başına hep bir yerlere ulaşmak istiyor insan.Hayallerini bazen sevdiği bazen bir yeteneği süslerkenYolun sonunun
Değme!Gönlüme,o yumuşak bakışlarınla. Gezme!Gönlümde bir bütün,ruhunla. İsteme!Benden beni alıp ruhumu,koynuna. Aşk vuslata düşmanken; Seni seviyorum kelimeleriyle sarıl bedenen. Yokuş çıkarken
