Aslolandık
Bir var oluşa kaç kucaklaşma sığdırdık?..Kaç gülüşle vardık?Ya da kaç bedene daldık?Kaç uykuda kaldık? “Sen!” diye baktık.Sevgiyi,”Sen!” sandık.Dostu,”Sen!” sandık.Oysa biz
Bir var oluşa kaç kucaklaşma sığdırdık?..Kaç gülüşle vardık?Ya da kaç bedene daldık?Kaç uykuda kaldık? “Sen!” diye baktık.Sevgiyi,”Sen!” sandık.Dostu,”Sen!” sandık.Oysa biz
Senin bir adımınla, Kör kuyusundan fışkırıverir memba. Bıraktım kendimi gönlümden akanlara. Hadi! Sen de ıslansana, Kendi membanın altında. Parmaklarımın arasından
Aşkının içimde varlığıyla,Bedenim şefkat kucağım.Yüce Merhametinin sarmasıyla,Yürüyebilirim adım adım. Durdum ve "ben neyim," dedim.Ben,benden gayrı neyim?Gitmedikçe gelen,gelmedikçe gittiğim..Ben,bendeyken Selametini dilerim.
Ab-ı hayat sözler;sanki aynı bülbüllerGibi konarken güllere, yayılır misk-i amber.Hadi!Kokuların götürdüğü ummana dalıver.Sonra doyamayıp,hasretine yanıver. Susma,susma,susma,susma..Dönüşüver,Suyun Sultanına adanana.Lafz-ı Kelam,diline mühürlenen;Oluversin
Yere ser sende kalanlarımı…Yollarım, selinden kapanır mı?Kokun, kanımdan alınır mı?Isındığım sıcaklığın, bırakır mı? Göğsümdeki güneş uyanık…Geceme dönme yüzünü.Gözlerimdeki günüm bulanık…Perdeleyip
Size inci taneleri gönderiyorum,Her biri karlar ülkesindendi.Heyecandan tir tir titriyorum…İliklerime kadar soğuk işledi. Yanımdaki atlıları seyrediyorum.Telaşe memurları çekildi.Bilmeden akıp gidiyorum.Sorgulanan
Hayatı uçsuz bucaksız gördüğümdeBir kuşun kanadında özgürce uçuyorum.Sonsuzluk döngüsünden çekildiğimdeDefterimi arzularımla dolduruyorum. Ezelden ebede birliği duyduğumdaÜzerime konulan postları çıkarıyorum.Telaşe içinde
Uzun kirpiklerinin altına kapattığın görkemi,Tam kalbimin ortasında açıyorsun.Dostluğuna dokunan esintilerimi,Her mevsimde yumuşacık tutuyorsun. Başka baharlarda kalmamı isterken,Ömrüme dizilen bahçelerden geçiyorsun.Gurbet
Nasıl gülerdi boynu bükük gonca gurbette,Hele hele saçtıysa bağrındaki ateşi gövdesine?Şemsin şavkı kupkuru vurdukça böğrüneGülün kırılmaz mı bir tarafı, inceldikçe?
Aynalarda ararken kuğuların kaderini,Seni göremedim çevirip gözlerimi.Mavilerin prangaladığı düşlerimi,Anlamadan sevdim sorgusuzca hiçliğimi. Sen "burdayım" diye seslendiğinde,Nasıl kurtulabilirdim uçarken mi yüzerken